Een terugblik op een veelbewogen jaar van maand tot maand.
Januari
Nadat onze communiteit in augustus 2018 in een nieuwe samenstelling van start van gegaan, vierden we aan het einde van dat jaar onze eerste Kerst en jaarwisseling samen. Psalm 133 spreekt over ‘hoe goed en weldadig het is broeders te wezen en samen te zijn’. Dat komt zeker tot uitdrukking tijdens de feestdagen. Maar gemeenschapsleven in het klooster heeft ook zijn kwetsbare kanten. Broeder Theo die kort na aankomst in de zomer van 2018 werd getroffen door een hartaanval en een ongelukkige val waarvan hij nog steeds revalideert, woont voorlopig een tijdje buiten ons klooster. Op hoogtijdagen kan hij er tot nu toe altijd bij zijn.
In het gemeenschappelijk leven is het gebed voor dominicanen belangrijk en een van de pijlers van ons kloosterleven. In januari stelden wij onze huiskapel open voor mensen die met ons mee willen bidden. Dagelijks komen we samen voor ochtend- en avondgebed en de eucharistie. We hebben het afgelopen jaar de belangstelling zien toenemen en wij zijn verheugd dat ons een klooster voor mensen een plaats van rust en gebed kan zijn te midden van kantoren, de Markthal en de Koopgoot. Onze gebedstijden vind je op de deze website.
In januari gingen we ook online: met een nieuw ontworpen website dominicanen010.nl ontwikkeld door broeder Michael-Dominique en met diverse sociale mediakanalen. Als predikbroeders blijven we zoeken naar nieuwe wegen om het evangelie te verkondigen met de middelen die bij deze tijd horen. Achter de schermen werken we aan nieuwe vormen van Digital Preaching waarvan we komend jaar meer kunnen laten zien.
Februari
Een van de belangrijkste activiteiten van ons klooster is het dat het een vormingshuis is, waar nieuwe dominicanen werken aan studie en het ingroeien in de orde. Vorming noemen we dat en broeders in vorming zijn ‘student-broeders’. De meeste van hen studeren theologie aan de School of Catholic Theology van Tilburg University. Maar de vorming en studie houdt niet op na het student-zijn. De broeders Stefan en Richard, die intussen hun eerste vormingstijd achter zich hebben gelaten, werken beide aan een promotieonderzoek aan de universiteiten van Tilburg en Leuven. De studie neemt in heel het dominicaanse leven een belangrijke plaats in.
Maart
Dominicanen leven een itinerant bestaan, dat wil zeggen dat ze niet gebonden zijn aan één plek maar gedurende hun leven regelmatig verhuizen naar een ander klooster, meestal omdat daar een beroep op hen wordt gedaan. De meeste van ons kwamen anderhalf jaar geleden vanuit diverse andere kloosters naar Rotterdam.
Tijdens het leven in een gemeenschap kun je er ook achter komen dat dit niet je roeping is en dat God wellicht een ander plan voor je heeft. Zo hebben we in maart afscheid genomen van broeder Thomas die een andere weg heeft gekozen. Afscheid nemen doet altijd een beetje pijn, maar wij vertrouwen erop dat het voor hem een goede keuze is geweest. Missen doen we hem natuurlijk wel!
April
Pasen is elk jaar wel het hoogtepunt van het kerkelijk leven, waar het lijden, sterven en de verrijzenis van de Heer wordt herdacht. Dit jaar vierden we dat samen met de geloofsgemeenschap van het Steiger, aan wie we goede buren hebben. Hoewel de geloofsgemeenschap deel uitmaakt van een grote parochiefederatie en daardoor onder de verantwoordelijkheid van het bidsom valt, zijn de onderlinge banden hecht. Komend jaar viert het Steiger, dat na de Tweede Wereldoorlog is herbouwd op de huidige plek, zijn 60-jarig bestaan.
April is ook de maand van de Rotterdam Marathon, het grootste sportevenement van Nederland. Broeder Cornelis zette een enorme prestatie neer door zijn eerste marathon uit te lopen. In de weken voorafgaand aan de marathon startten we een digitale sponsoractie om hem en de dominicaanse broeders in vorming te steunen. En het leverde op de dag zelf een leuk filmpje op.
Mei
Ook onze Belgische broeders doen aan digitale prediking. In de Paastijd postten de broeders elke dag een meditatie in het Frans en het Nederlands met een reflectie op de 1e brief van Paulus aan de Korintiërs. Onze medebroeder Michael-Dominique was gevraagd hier aan mee te doen.
Juni
Zo vlak voor de zomervakantie werd juni een drukke maand. Op de eerste plaats kregen we een nieuwe huisgenoot. Broeder Augustinus nam zijn intrek in ons klooster, nadat hij twee jaar voor zijn masterstudie theologie in het klooster van Fribourg (Zwitserland) had gewoond. Na de zomer zou hij beginnen aan een nieuwe studie (Hebreeuws) aan de universiteit van Leiden, waarmee hij zich voorbereidt op een verdere studie in de exegese (bijbelstudie).
In juni vieren we ook de priesterwijding van broeder Stefan. Een wijding is altijd een bijzonder moment, voor de broeders en de dominicaanse familie, en voor de hele kerkgemeenschap. De bisschop van ‘s-Hertogenbosch, mgr. De Korte was de wijdende bisschop die Stefan nog kent uit de tijd dat ze samen in het bisdom Groningen werkten. Met de priesterwijding komt formeel een einde aan – wat wij noemen – de initiële vormingstijd en daarmee ben je ‘studentbroeder af’.
Juli
De maanden juni en juli stonden in het teken van bezoeken van broeders uit het buitenland. De Nederlandse dominicaanse provincie wordt steeds kleiner, en daardoor zijn samenwerking en contacten met dominicanen in het buitenland erg belangrijk. Voor het noviciaat (eerste jaar) gaan Nederlandse broeders naar Engeland of Duitsland. Ook voor studie wordt samenwerking gezocht met plekken over de grens zoals in Oxford en Fribourg. In juni ontvingen wij de Zwitserse en Franse studentbroeders uit Fribourg en ook kwam het volledige convent van Lille op bezoek. In juli volgden Duitse, Italiaanse en Poolse studenten. Psalm 133 deed opnieuw van zich spreken: het was goed als broeders samen te zijn; het onderstreepte het broederlijke karakter binnen onze orde die grensoverschrijdend is.
In juli was ook het generaal kapittel in Vietnam waar een nieuwe magister (baas) van de orde werd gekozen. De broeders kozen voor een periode van negen jaar de Filippijn Gerard Timoner uit hun midden, die een tijd in Nijmegen heeft gestudeerd.
Augustus
In augustus vierden we voor het eerst als communiteit op 8 augustus het feest van onze ordestichter Dominicus. Dat deden we samen met lekendominicanen in de regio Rijnmond waarmee we benadrukten een grote dominicaanse familie te zijn. Opnieuw verheugden we ons op bezoek uit het buitenland, deze keer uit Engeland. Bijna onze hele gemeenschap heeft het noviciaat doorlopen in Blackfriars Cambridge. De novicenmeester Bruno en zijn twee novicen brachten een ’tegenbezoek’ aan Nederland. We realiseerden ons hoe belangrijk voor ons allen dat eerste jaar in Cambridge is geweest en wat voor een goede vorming en inwijding in het dominicaanse gemeenschapsleven we daar hebben ontvangen. We deelden herinneringen en ervaringen, maakten een fietstocht door Rotterdam, bezochten de broeders en zusters in Voorschoten. Een natuurlijk lieten we de Engelse broeders proeven van de Nederlandse cultuur: de bitterbal.
September
In september stond ons convent ineens volop in de media-aandacht. NRC-Handelsblad schreef een aardig artikel over ons dominicaanse leven in de binnenstad van Rotterdam. De journaliste had onze pelgrimstocht van het jaar ervoor gevolgd en ons een jaar lang via onze sociale mediakanalen in de gaten gehouden. Het artikel geeft een aardig inkijkje in ons dominicaanse leven en het zoeken naar de aansluiting met de stad.
De oud NOS-collega’s van broeder Michael-Dominique wilden een reportage maken over hoeveel mensen vandaag de dag nog kiezen voor het kloosterleven. Via de koepel van religieuzen (KNR) in Nederland zocht de NOS een aanleiding en kwamen uit bij de eeuwige professieviering van Michael-Dominique op 07 september in het Steiger. En daarmee stond onze gemeenschap letterlijk in het nieuws, op radio en internet en prime-time in het het 8-uur Journaal. Zo hebben we willen laten dat het kiezen voor het religieuze leven ook vandaag de dag nog een realistische levenskeuze kan zijn.
Onze medebroeder Richard verruilde deze maand de kansel voor de planken van het theater. Hij vormde samen met cabaretier Tijs van de Meeberg een van de vier duo’s van het project ‘Cabaretiers en predikers‘ van de dominicanen in Nederland met een voorstelling in Den Bosch en Amsterdam. Zo blijven wij onze grenzen verleggen.
Oktober
Oktober was over het algemeen een rustige maand, maar niet voor broeder Jan. Hij nam samen met de broeders van Lille (Frankrijk) deel aan de nationale bedevaart Rosaire georganiseerd door de Franse dominicanen. Jan had lang naar deze bedevaart uitgekeken en het was voor hem een van de hoogtepunten van het afgelopen jaar. Op deze website deed hij zijn verhaal.
Overigens gedurende het jaar worden diverse broeders geregeld gevraagd binnen en buiten de kring van dominicanen in Nederland voor een lezing of een voordracht. Zo sprak broeder Augustinus op de Dominicaanse studiedag over een reis die hij maakte naar Irak, ook wordt meegedaan aan projecten in onze kloosters van Zwolle en Huissen. Het is voor ons belangrijk contact te houden met de broeders en zusters elders in Nederland.
November
November was een feestmaand. We vierden liturgische feesten: Alle Heiligen, en apart nog een alle heilige van onze orde en Albertus de Grote, de leermeester van Thomas van Aquino. Maar we vierden ook drie verjaardagen. Broeder Theo werd begin van de maand 69 jaar en een kleine twee weken later werd broeder Richard 46 jaar en de jongste in huis werd een paar dagen later 24 jaar. In ons klooster wonen drie generaties dominicanen onder een dak.
In november werd ook Michael-Dominique door bisschop Van den Hende tot diaken gewijd. Aanvankelijk zou Michael aansluiten bij een diocesane wijding van een permanent diaken van het bisdom Rotterdam. Maar deze kandidaat, Melchior Kerklaan, brak een week voor de wijdingsplechtigheid zijn heup na een ongelukkige val waardoor Michael-Dominique er alleen voor stond. Het werd hoe dan ook een mooie viering waarin de onderlinge band tussen onze gemeenschap en de orde, en het bisdom Rotterdam centraal stond.
Op 22 november viert de kerk het feest van de H. Cecilia, de patroon van de zusters dominicanessen die in Sittard wonen. Het moederhuis van deze zusters staat in Nashville (TN) in de Verenigde Staten en sinds vijf jaar werken deze zuasters ook in Nederland. Op hun uitnodiging vierden we hun patroonsfeest met hen mee. Broeder Richard ging voor in de eucharistie en daarna was er een heerlijke maaltijd. Het werd een bijzondere ontmoeting.
December
December werd een belangrijke maand voor broeder Cornelis. Begin van de maand presenteerde hij in de universiteitsbibliotheek van Leiden na zijn proefschrift in de islamologie namelijk zijn tweede boek. In het boek Among Digitalized Manuscripts presenteert Cornelis methoden van het digitaal toegankelijk maken van oude manuscripten voor onderzoek. Cornelis is islamoloog en werkt als post-doc aan de Universiteit Utrecht. Dit doet hij naast zijn studie theologie aan Tilburg University.
Broeder Michael-Dominique rondde zijn studie theologie in Tilburg af met het behalen van de titel Sacrae Theologiae Licentiatus waarmee hij zich specialiseerde in de liturgiewetenschappen. Het onderzoek voor zijn licentiaat naar digitale vormen van liturgie breidt hij uit in een baan voor 50 procent als onderzoeker in opleiding aan dezelfde universiteit. Het onderzoek moet uiteindelijk leidden tot een proefschrift.
Ook broeder Stefan is begonnen met een baan aan de universiteit van TIlburg als supervisor in opleiding. Het is bedoeling dat hij op termijn supervisie zal gaan geven aan masterstudenten theologie.
Dominicanen leven een vita mixta, dat wil zeggen enerzijds een contemplatief leven dat zich uit in studie en gebed en een apostolisch leven buiten de deur. Geregeld is dat betaald werk in bijvoorbeeld een parochie- of geloofsgemeenschap of universiteit waarmee in het levensonderhoud van de communiteit wordt voorzien. Er moet immers wel brood op de plank komen.
Zo werkt sinds een jaar broeder Richard als studentenpastor voor de Engelstalige gemeenschap van de Eendrachtskapel in het hartje van de stad. Met name studenten en young-professionals komen hier elke zondagavond samen voor het vieren van de mis en ontmoeting na afloop. Het aantal kerkbezoekers is het afgelopen jaar fors gegroeid. Naast de viering op zondag, leidt Richard ook catechese- en verdiepingsavonden door de week. In december organiseerde Richard Nightfever, een evenement waarbij kaarsjes worden uitgedeeld op straat en mensen worden uitgenodigd het kaarsje te branden in de kerk of thuis. Dit gebeurde op een zaterdagavond in DE uitgaansplek van Rotterdam, de Witte de Withstraat. De reacties waren positief en verrassend. Bijna alle broeders in het klooster waren van de partij. Het leverde een mooi filmpje op.
Zo rond het Kerstfeest en de naderende jaarwisseling kijken wij aan het eind van het jaar terug op een gezegend jaar . We zijn dankbaar voor de mooie ontmoetingen, vieringen, feesten, kansen en broederlijkheid die we het afgelopen jaar hebben mogen ondervinden. Het was op recht goed en weldadig als broeders samen te leven. Op naar het volgende jaar!
Namens de dominicanen in Rotterdam: een gezegend 2020!
Wil je het jaar nog eens in vogelvlucht terugzien? Kijk het filmpje hieronder!
